آشنایی با نحوه نوشتن POTS DIAL PEER

سلام . با قسمت چهاردهم از سری مقالات آموزشی ویپ سیسکو در خدمت شما عزیزان هستیم . در این قسمت از سری مقالات آموزشی دوره CCNA Collaboration می‌خواهیم بحث Dial Peer ها را که در قسمت سیزدهم در مورد آن‌ها صحبت کردیم را ادامه دهیم . همانطور که در قسمت قبلی مقالات گفته شد ، به طور کلی دو نوع Dial Peer داریم . یکی POTS Dial Peer و دیگری VOIP Dial Peer که همانطور که از عنوان مقاله پیداست در این قسمت از آموزش‌های VOIP می‌خواهیم با نحوه نوشتن POTS Dial Peer ها در روتر سیسکو آشنا شویم . با ما همراه باشید .

نحوه نوشتن POTS DIAL PEER :

اگر به خاطر داشته باشید ، گفتیم که از POTS Dial Peer ها برای برقراری ارتباط با تجهیزاتی که IP Address را نمی‌فهمند ، استفاده می‌کنیم . ( مانند پورت FXO ، FXS ، E&M و یا Digital Interfaceها ) . برای این که درک درستی نسبت به این مطالب داشته باشید ، خدمات ویپ بحث را در قالب یک سناریو ادامه خواهیم داد . به تصویر ذیل دقت کنید :

همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید ، در سناریوی ما دو نوع سیستم آنالوگ وجود دارد که از IP Address استفاده نمی‌کنند . اولی ماژول‌های FXS با شماره‌های ۱۱۰۱ و ۱۱۰۲ ، دومی دستگاه مرکز تلفنی آنالوگ با شماره‌‌های ۲XXX که از طریق کارت VWIC به روتر B متصل شده است . در ابتدا می‌خواهیم ارتباط بخش FXS را راه اندازی نماییم .

نوشتن POTS Dial Peer برای ارتباط با FXS :

در قدم اول باید وارد مود کانفیگ روتر خود شوید و توسط کامند ذیل یک Dial Peer از نوع POTS ایجاد نمایید .

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1101 pots

عدد ۱۱۰۱ که در کامند فوق مشاهده می‌کنید تنها یک تگ منحصر به فرد برای Dial Peer می‌باشد و می‌تواند هر مقدار عددی داشته باشد . ( این مقدار ارتباطی به شماره داخلی FXS ندارد اما معمولا شماره داخلی را قرار می‌دهیم . )

در قدم بعدی باید یک الگوی یا شماره تماس و آدرس پورت را تعیین نماییم .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 1101
Router(config-dial-peer)# port 0/0/0

با کامند‌های فوق تعیین می‌کنیم که زمانی که مقصد تماس ۱۱۰۱ بود ، باید تماس به سمت پورت ۰/۰/۰ ارسال شود . به همین ترتیب برای داخلی ۱۱۰۲ داریم :

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1102 pots
Router(config-dial-peer)# destination-pattern 1102
Router(config-dial-peer)# port 0/0/1

مراحل نوشتن POTS Dial Peer ها برای پورت‌های FXS به پایان رسید و اکنون هر یک از داخلی‌ها می‌تواند به سادگی با طرف مقابل خود ارتباط برقرار کند . در ادامه به نوشتن POTS Dial Peer برای هدایت تماس‌ها به سمت مرکز تلفن آنالوگ از طریق کارت VWIC می‌پردازیم .

نوشتن POTS Dial Peer برای ارتباط از طریق VWIC :

برای نوشتن Dial Peer جهت برقراری ارتباط با VWIC پس از اعمال تنظیمات اولیه ماژول دیجیتا ، مانند مرحله‌ی قبل ابتدا یک Dial Peer ایجاد می‌کنیم .

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 2000 pots

در قدم بعدی مجددا باید یک الگوی تماس و آدرس پورت را تعیین نماییم .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 2…
Router(config-dial-peer)# port 1/0:23
Router(config-dial-peer)# no digit-strip

با کامند اول یک الگوی تماس ایجاد کردیم به این صورت که هر تماسی را که با عدد ۲ آغاز شود و سه رقم بعدی ( سه نقطه ) آن هر میزان دلخواهی باشد را شامل می‌شود . با کامند دوم تعیین می‌کنیم که این الگوی تماس باید به سمت پورت مورد نظر ما ارسال شود ( چون ارتباط با مرکز تلفن آنالوگ از نوع T1 است و سیگنالینگ T1 روی کانال ۲۳ ارسال می‌شود ، تماس را به ۱/۰:۲۳ ارسال می‌کنیم ) .

همیشه به خاطر داشته باشید ، زمانی که یک Destination pattern ایجاد می‌کنید ، خدمات voip اگر درون الگوی شما اعداد ثابت وجود داشته باشد ( مثلا عدد ۲ در الگوی فوق میزان ثابت و سه نقطه نشان دهنده سه عدد متغییر می‌باشد ) روتر ابتدا آن عدد را حذف نموده و سپس به سمت مقصد مورد نظر شما ارسال می‌کند . حال همانطور که در تصویر می‌بینید شماره‌های مرکز تلفن آنالوگ به صورت ۲XXX می‌باشد . بنابراین باید قانون حذف اعداد ثابت لغو شود که برای این کار از کامند سوم ( no digit-strip ) استفاده می‌کنیم .

نکته : نحوه نوشتن Destination patternهای پیچیده‌تر و متنوع در مقالات بعدی به صورت کامل بررسی خواهد شد.

نکته : برای ارسال تماس‌ها به FXO در روتر باید یک الگوی تماس که شامل همه‌ی مقصد‌ها شود ایجاد کنیم و به سمت پورت‌های FXO ارسال کنیم . برای این کار کافی است یک Dial Peer ایجاد نموده و الگوی تماس را روی T. قرار دهیم . ( الگوی T. مانند دیفالت روت عمل می‌کند و در صورتی که تماس‌ها با هیچ یک از Dial Peerها match نشود به سمت آن مقصد ارسال می‌شود . )

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice [tag] pots
Router(config-dial-peer)# destination-pattern .T
Router(config-dial-peer)# port [FXO Ports]

نکته : برای مشاهده تمامی Dial Peer های نوشته شده می‌توانید از کامند ( Show Dial-peer voice summary ) استفاده نمایید .

آموزش نحوه نوشتن POTS Dial Peer ها در این نقطه به پایان می‌رسد . در قسمت بعدی بحث را با نحوه نوشتن VOIP Dial Peer ها ادامه خواهیم داد . در صورت وجود هر گونه سوال یا ابهام در مورد مقاله فوق می‌توانید از طریق فیلد دیدگاه‌ها با کارشناسان ویپ گروه ویپینگ در ارتباط باشید .

آشنایی با کاربرد DIAL PEER و انواع آن در روتر سیسکو

سلام . با قسمت سیزدهم از سری مقالات آموزش VOIP سیسکو در خدمت شما عزیزان هستیم . در این قسمت از مجموعه مقالات آموزشی ویپ می‌خواهیم به یکی از مهم‌ترین مباحث CCNA Collaboration بپردازیم . همانطور که از عنوان مقاله پیداست موضوع مورد بحث این قسمت از مقالات آموزشی ، بررسی کاربرد Dial Peer ها و انواع آن در روتر سیسکو می‌باشد . برای آشنایی با این مبحث مهم با ما همراه باشید .

کاربرد DIAL PEER در روتر چیست ؟

به احتمال زیاد به عنوان علاقه‌مندان به دنیای سیسکو با مفهوم Static Route در روتر‌ها آشنایی دارید . زمانی که روتر خود را از طریق بستر‌ها و پورت‌های مختلف به نقاط دیگر متصل می‌کنید ، برای این که روتر بتواند عمل مسیریابی و هدایت بسته‌ها را انجام دهد باید Routeهای گوناگونی را به شکل‌های مختلف درون روتر خود ایجاد نمایید . Dial Peerها مفهومی مشابه Static Routeها را دارند . زمانی که روی روتر خود ماژول‌ها و کارت‌های گوناگون مانند FXSها ، FXOها و … را قرار می‌دهید باید توسط Dial Peerها مسیر‌ها و قوانینی برای استفاده از این ماژول‌ها و برقراری ارتباط صوتی ایجاد نمایید .

برای درک بهتر این موضوع تصور کنید که یک تلفن سیسکو را روی CME روتر خود رجیستر نموده و یک خط تلفن را به ماژول FXO خود در پشت روتر وصل کرده‌اید . در این مرحله پس از تنظیم پارامتر‌های ماژول FXO ، باید با نوشتن Dial Peerها در روتر ، قوانینی ایجاد نمایید تا زمانی که یک کاربر طبق یک الگوی خاص شماره‌ای را با تلفن شماره‌گیری می‌کند ، تماس وی از طریق پورت FXO به سمت مخابرات ارسال شود و یا برعکس زمانی که تماسی از سمت مخابرات به سمت روتر ارسال می‌شود ، تماس به صورت مستقیم به سمت تلفن کاربر هدایت شود .

مثال فوق یک نوع ساده از کاربرد Dial Peer در روتر را نشان می‌دهد . خدمات ویپ بدیهی است که با پیچیده‌تر شدن سناریو ، روند هدایت تماس‌ها و نوشتن Dial Peerها نیز پیچیده‌تر خواهد شد .

انواع DIAL PEER و کاربرد آن‌ها :

حال که با مفهوم و کاربرد Dial Peer آشنا شدید بهتر است بدانید که به طور کلی Dial Peerها از دو نوع متفاوت تشکیل می‌شوند :

• Plain Old Telephone Service (POTS) Dial Peer : از این نوع Dial Peer برای تعیین دسترسی به سیستم‌های قدیمی آنالوگ یا دیجیتال استفاده می‌شود . یا به عبارت دیگر زمانی که می‌خواهیم دسترسی را به ماژول‌هایی مانند FXO ، FXS ، E&M و یا پورت‌های دیجیتال تعیین نماییم از این نوع Dial Peer استفاده می‌کنیم .
• Voice Over IP (VOIP) Dial Peer : از این نوع Dial Peer برای تعیین دسترسی به سیستم‌ها و تجهیزاتی استفاده می‌شود که از IP Address برای برقراری ارتباط با نقاط دیگر استفاده می‌کنند .

برای درک بهتر موضوع به تصویر ذیل دقت کنید . این تصویر در کتاب CCNA Collaboration 210-060 برای درک بهتر انواع Dial Peerها آورده شده است . ( شما می‌توانید این کتاب را از از بخش کتابخانه سایت دریافت نمایید )

1. در این بخش از POTS Dial Peer برای تعیین دسترسی به پورت E&M استفاده شده است . ( این پورت بر روی برخی PBXها و تجهیزات خاص قرار دارد که از مفهوم IP برای برقراری ارتباط پشتیبانی نمی‌کند . )
2. در این بخش از POTS Dial Peer برای تعیین دسترسی به پورت FXS استفاده شده است . همانطور که می‌دانید این پورت به صورت آنالوگ فعالیت می‌کند و از IP آدرس پشتیبانی نمی‌کند .
3. در این قسمت در طرف مقابل ، یک روتر دیگر قرار دارد که مفهوم IP Address برای آن تعریف شده است . بنابراین باید از VOIP Dial Peer برای تعیین دسترسی استفاده نماییم .
4. در قسمت چهارم هم برای تعیین اطلاعات دسترسی به بستر PSTN از POTS Dial Peer استفاده شده است .

Voice Call Legs چیست ؟

برای این که بتوانید در سناریوی خود ، Dial Peerها را به درستی تنظیم کنید باید با مفهوم Call Legs آشنایی داشته باشید . به طور خلاصه می‌توان گفت به تعداد مسیر‌های ورودی و خروجی روتر‌ها Call Legs گفته می‌شود . برای درک بهتر موضوع به تصویر ذیل دقت کنید .

همانطور که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید ، زمانی که تلفن سمت چپ تماسی را به سمت راست ارسال می‌کند ، برای این که تماس بتواند مسیر را طی کند و به تلفن سمت راست برسد به چهار Call Legs احتیاج داریم . هر Call Legs بیانگر یک Dial Peer است که باید روی روتر تنظیم شده باشد .

• Call Leg 1 : تماس ارسال شده از تلفن توسط پورت FXS دریافت می‌شود . ( POTS Dial Peer )
• Call Leg 2 : تماس از طریق بستر IP به سمت روتر دوم ارسال می‌شود . ( VOIP Dial Peer )
• Call Leg 3 : تماس ارسال شده از روتر اول ، توسط روتر دوم دریافت می‌شود . ( VOIP Dial Peer )
• Call Leg 4 : تماس به سمت تلفن سمت راست ارسال می‌شود . ( POTS Dial Peer )

حال اگر قرار باشد تماس به صورت برعکس از سمت راست به چپ ارسال شود مجددا ما به ۴ Call Legs نیازمندیم .

بررسی Dial Peer و انواع آن در همین نقطه به پایان می‌رسد . تا این مرحله با کاربرد Dial Peer آشنا شدیم و خدمات voip یاد گرفتیم که از هر کدام از انواع آن در چه زمان‌هایی باید استفاده کنیم . در قسمت‌های بعدی نحوه نوشتن و تنظیم این Dial Peerها را به طور کامل بررسی خواهیم نمود . در صورت وجود هرگونه سوال یا ابهام در مورد مقاله فوق می‌توانید از طریق بخش دیدگاه‌ها با کارشناس ویپ سیسکو گروه ویپینگ در ارتباط باشید .

آشنایی با VWIC در روتر سیسکو

سلام . با قسمت دوازدهم از سری مقالات آموزش VOIP سیسکو در خدمت شما عزیزان هستیم . همانطور که از عنوان مقاله پیداست ، در این قسمت از مجموعه مقالات CCNA Collaboration می‌خواهیم به بررسی ماژول VWIC در روتر سیسکو بپردازیم و تنظیمات اولیه برای راه‌اندازی این ماژول برای اتصال به خطوط E1 را معرفی نماییم . با ما همراه باشید .

کاربرد ماژول VWIC در روتر سیسکو چیست ؟

تصویری که در ادامه مشاهده می‌کنید یکی از مدل‌های ماژول‌ دیجیتال VWIC ( مدل VWIC2-1MFT-E1/T1 ) می‌باشد . از این نوع ماژول می‌توان در دو حالت دیتا و یا پورت دیجیتال صوت در روتر سیسکو استفاده نمود به همین دلیل در اولین قدم در راه‌اندازی این ماژول باید نوع استفاده‌ی خود را در روتر سیسکو مشخص نمایید تا تنظیمات مربوط به نوع مصرف شما برای شما نمایش داده شود . اگر پیش از تنظیم ماژول VWIC در روتر سیسکو نتیجه کامند show ip interface brief را مشاهده کنید ، می‌بینید که پورت مورد نظر در لیست خروجی قرار ندارد چرا که روتر هنوز نمی‌داند که شما می‌خواهید از این ماژول در چه نوع ارتباطی استفاده نمایید .

در ادامه مقاله نحوه تنظیم این ماژول جهت استفاده برای ارتباط VOICE را مورد بررسی قرار خواهیم داد خدمات ویپ و در قسمت‌های بعدی مقالات کامند‌های لازمه جهت تنظیم این کارت برای ارسال پکت‌های دیتا را نیز معرفی خواهیم نمود .

تنظیمات ماژول VWIC برای ارتباط E1 در روتر سیسکو :

همانطور که در ابتدای دوره مطرح کردیم در بسیاری از سازمان‌ها و ادارات به دلیل بالا بودن تعداد تماس‌های ورودی و خروجی از خطوط E1 و T1 برای برقراری تماس‌های تلفنی استفاده می‌شود . همانطور که گفتیم خطوط T1 بیشتر در کشور‌هایی مانند آمریکا و ژاپن مورد استفاده قرار می‌گیرد و خطوط E1 در ایران و کشور‌های اروپایی کاربرد دارد .

برای اتصال به این خطوط در مرحله‌ی اول باید خط دریافت شده از مخابرات را به مودم‌های مخصوصی که برای این خطوط طراحی شده‌اند متصل نمایید . در مرحله‌ی بعد باید خروجی مودم را به ماژول VWIC در روتر سیسکو وصل کنید و بعد کارت VWIC را متناسب با نوع خط خود کانفیگ نمایید .

گفتیم که در اولین مرحله باید نوع استفاده خود از این ماژول را برای روتر تعیین کنیم که به دلیل پرکاربرد بودن حالت E1 ، تنظیمات این نوع از خطوط را برای ماژول خود در نظر می‌گیریم . بنابراین در مرحله‌ی اول در مود کانفیگ داریم :

Router (config) # card type e1 0 0

با این کامند نوع استفاده ماژول را از نوع خطوط دیجیتال e1 تعیین کردیم . عدد ۰ ۰ که در آخر این کامند مشاهده می‌کنید نشان دهنده جایگاهی از روتر است که کارت VWIC را درون آن قرار داده‌ایم .

در مرحله‌ی بعد باید Clock را تعیین کنیم که می‌خواهیم طوری تنظیم کنیم تا آن را از خود خط دریافت نماید . بنابراین داریم :

Router (config) # network-clock-participate wic 0

در گام بعدی باید نوع سوییچ مخابرات را تعیین کنیم که معمولا روی یکی از دو نوع primary-net5 و یا primary-ni قرار می‌دهیم .

Router (config) # isdn switch-type primary-net5

در قدم بعدی باید Timeslotها را برای کارت خود تعیین کنیم . بنابراین به تنظیمات ماژول مورد نظر وارد می‌شویم و تعداد Timeslotها را تعیین می‌کنیم .

Router (config) # controller e1 0/0/0

Router (config–controller) #  pri-group timeslots 1-30

همانطور که گفته شد هنگامی که از خطوط E1 و متد سیگنالینگ CCS استفاده می‌کنیم ، ۳۰ کانال صوتی برای برقراری تماس در اختیار داریم که برای تعیین این متد سیگنالینگ و این تعداد کانال از کامند فوق ایتقاده کردیم .

نکته : اگر می‌خواستیم timeslotها را برای متدد CAS تنظیم کنیم باید از ds0-group به جای pri-group استفاده می‌کردیم . بدیهی است که timeslots نیز بین ۱-۲۴ انتخاب می‌شد .

نکته : اگر DSP یا PVDM روتر برای انتخاب ۳۰ کانال کافی نبود در مرحله‌ی آخر با پیغام خطا مواجه می‌شدیم . چرا که پردازنده سیگنالینگ کافی برای پردازش ۳۰ کانال صوتی روی روتر وجود نداشت و ما مجبور بودیم میزان timeslots را در بازه کمتری قرار دهیم .

نکته : حال اگر وضعیت voice portهای خود را با کامند show voice port summary مشاهده کنید ، لیستی مانند تصویر ذیل را خواهید دید .

نکته : عدد ۱۵ که در انتهای portها مشاهده می‌کنید نشان دهنده کانالی است که برای سیگنالینگ رزرو شده است . اگر این ماژول را با کامند ds0-group کانفیگ کرده بودیم عدد آخر پورت‌ها ۲۳ نوشته می‌شد .

این قسمت از سری مقالات آموزش ویپ سیسکو نیز در همین نقطه به پایان می‌رسد . خدمات voip تا این مرحله نحوه تنظیم کارت fxo ، fxs و vwic را مورد بررسی قرار دادیم . در قسمت بعدی از مقالات آموزشی ویپ یاد خواهیم گرفت که چگونه باید تماس‌ها را توسط این ماژول‌ها به خارج از روتر هدایت کنیم و چگونه باید تماس‌های دریافتی از بیرون روتر را درون روتر ساماندهی نماییم . در صورت وجود هرگونه سوال یا ابهام در مورد نحوه تنظیم ماژول فوق می‌توانید از طریق بخش دیدگاه‌ها با کارشناسان گروه VoiPing در ارتباط باشید .

آشنایی با ماژول FXS در روتر سیسکو

سلام . وقت بخیر . با قسمت دهم از سری مقالات آموزش VOIP سیسکو در خدمت شما عزیزان هستیم . در این قسمت از مقالات آموزشی ویپ می‌خواهیم به بررسی یکی از ماژول‌های کاربردی یعنی ماژول FXS در روتر سیسکو بپردازیم و برخی از کامند‌های کاربردی برای راه‌اندازی این قطعه را معرفی کنیم . با ما همراه باشید . 

معرفی ماژول FXS در روتر سیسکو :

هنگامی که شما قصد پیاده‌سازی یک سناریوی ویپ را دارید قطعا با تجهیزاتی مانند فکس ، مودم ، تلفن آنالوگ و … رو به رو خواهید شده ، که از شما درخواست می‌شود تا این تجهیزات را نیز به روتر سیسکو سازمان متصل نمایید . همانطور که می‌دانید تجهیزات نامبرده از خطوط آنالوگ برای برقراری ارتباط با دیگر تجهیزات و خطوط استفاده می‌کنند ، به همین دلیل برای اتصال این تجهیزات به روتر نیازمند ماژولی با نام FXS خواهید بود . که می‌توانید تصویر آن را در ادامه مشاهده نمایید .

ماژولی که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید VIC2-2FXS نام دارد . کار اصلی این ماژول برقراری ارتباط تجهیزات آنالوگ مانند تلفن‌های معمولی با روتر سیسکو می‌باشد .

زمانی که شما این ماژول را تهیه می‌کنید باید دریچه‌ی مربوطه را در پشت روتر باز کرده و این ماژول را درون آن قرار دهید . نکته‌ی مهمی که باید به آن توجه داشته‌ باشید این است که این ماژول برای کارکردن به PVDM ( که در قسمت دوم مقالات آموزش ویپ سیسکو مورد بررسی قرار دادیم . ) نیازمند است .

هنگامی که این ماژول را به روتر خود متصل می‌کنید ، اگر کامند ذیل را در روتر خود وارد کنید نتیجه‌ای مشابه تصویر ذیل را خواهید دید .

تنظیمات FXS در روتر سیسکو :

پس از اتصال ماژول FXS به روتر سیسکو باید سه پارامتر مهم را برای این ماژول تنظیم نمایید .

• سیگنالینگ
• Call Progress Tone
• اطلاعات Caller ID

تنظیم سیگنالینگ برای FXS :

همانطور که در قسمت اول مقالات آموزش ویپ سیسکو گفته شده ، خط آنالوگ دارای دو نوع سیگنالینگ loop start و ground start می‌باشد که به کمک کامند ذیل می‌توانید نوع مورد نظر خود را برای ماژول آنالوگ FXS مشخص نمایید .

Router (config)# voice-port 0/0/0
Router (config-voiceport)# signal loopstart

تنظیم Call Progress Tone برای FXS :

منظور از cptone یا call progress tone بوق‌هایی می‌باشد که هنگام تماس با یک نقطه‌ی دیگر می‌شنوید . خدمات ویپ به عنوان مثال اگر به کشور‌ دیگری سفر کرده باشید حتما متوجه شده‌اید که هنگام برقراری تماس تلفنی نوع بوق دستگاه و یا بوق اشغال تلفن نسبت به کشور خودتان متفاوت خواهد بود . دلیل وجود این امر تفاوت فرکانس سیگنال‌ها در مراکز مخابرات نقاط مختلف می‌باشد . از این رو یکی از مهم‌ترین پارامتر‌هایی که باید برای پورت FXS خود تنظیم نمایید cptone می‌باشد چرا که در صورت عدم سازگاری بوق‌های دریافتی با پارامتر تعریف‌شده در روتر شما ، ممکن است با مشکلاتی مانند قطع نشدن تماس ، مشکلات Caller ID و … مواجه شوید . کامند‌ لازم برای تنظیم این پارامتر عبارت است از :

Router (config)# voice-port 0/0/0
Router (config-voiceport)# cptone ES

نکته : هنگامی که Help کامند فوق را مشاهده می‌کنید ، کشور ایران را بین لیست نمایش داده شده نمی‌بینید . بنابراین باید کشوری را که نزدیک‌ترین cptone را به ایران دارد انتخاب کنید . به عنوان مثال یکی از کشور‌هایی که نزدیک‌ترین cptone را به ایران دارد اسپانیا می‌باشد .

تنظیم Caller ID برای FXS :

آخرین پارامتری که باید برای تنظیم FXS در روتر سیسکو خود وارد نمایید Caller ID می‌باشد . به کمک این پارامتر یک CID برای این خط تلفن تعریف می‌کنید تا برای هدایت تماس به سمت این پورت از آن استفاده نمایید ( نحوه هدایت تماس در جلسات بعدی مورد بررسی قرار می‌گیرد ) .

برای تنظیم این پارامتر از کامند ذیل استفاده می‌کنیم .

Router (config)# voice-port 0/0/0
Router (config-voiceport)# station-id neme (اختصاص یک نام)
Router (config-voiceport)# station-id number (عدد مورد نظر که بهتر است شماره داخلی این تلفن باشد)

تنظیمات اولیه برای ماژول FXS در همین نقطه به پایان می‌رسد . خدمات voip در قسمت بعدی ، آموزش را با بررسی ماژول FXO در روتر سیسکو ادامه خواهیم داد . در صورت وجود هرگونه مشکل یا ابهام در مورد این مقاله می‌توانید سوالات خود را از طریق دیدگاه‌ها با کارشناس ویپ سیسکو گروه ویپینگ در میان بگذارید .

آموزش CME سیسکو , سناریو عملی راه اندازی CME

سلام . با قسمت نهم سری مقالات آموزش ویپ سیسکو در خدمت شما عزیزان هستیم . در این قسمت از آموزش‌های VOIP می‌خواهیم مطالبی را که تا این مرحله در مقالات آموزش VOIP سیسکو مطرح کرده‌ایم را در قالب یک سناریوی عملی مرور کنیم و توسط نرم‌افزار Packet Tracer ، با نحوه راه اندازی CME و ایجاد فایل کانفیگ تلفن‌ها بیشتر آشنا شویم . با ما همراه باشید .

تذکر : در مراحل راه اندازی CME و ایجاد فایل کانفیگ ، تا جایی که ممکن است کامند‌های دوره‌ی CCNA R&S را معرفی کرده و دلیل نوشتن هر یک را توضیح می‌دهیم ، اما بدیهی است که آشنایی مقدماتی با برخی مفاهیم سیسکو R&S و مطالب مطرح شده در مقالات ۱ تا ۸ ویپ سیسکو باعث درک جامع و عمیق‌تر مطالب خواهد شد .

قدم اول ، آماده‌سازی مقدمات برای راه‌اندازی مرکز تلفن CME

برای این که درک درستی از روند کار داشته باشید در قدم اول تصویر سناریو را مشاهده نمایید .

همانطور که می‌بینید در طبقه یک و دو یک تلفن و یک PC وجود دارد که VLAN هر کدام در کنار آن نوشته شده است . هدف ما این است که :

1. هر دستگاه در VLAN خود قرار گیرد .
2. با DHCP به همه تجهیزات IP بدهیم .
3. PCها یکدیگر را پینگ کنند .
4. پس از راه اندازی CME فایل کانفیگ تلفن‌ها ساخته شده و تلفن‌ها رجیستر شوند .
5. در آخر تلفن‌ها با یکدیگر تماس بگیرند .

ابتدا روی سوییچ‌ها VLANهای مورد نظر را به کمک کامند‌های مربوطه می‌سازیم .

سوییچ طبقه ۱ و ۲ و ۳

switch> enable
switch# configure terminal
switch(config) vlan 10
switch(config-vlan) name pc-f1
switch(config-vlan) vlan 20
switch(config-vlan) name pc-f2
switch(config-vlan) vlan 30
switch(config-vlan) name voice

حال همانطور که قبلا گفتیم باید پورت‌های هر VLAN را عضو VLAN مربوطه نموده خدمات ویپ و آن‌ها را در حالت Access قرار دهیم . سپس برای عبور ترافیک تمام VLANها به سمت روتر ، لینک بین سوییچ طبقه اول و سوم ، سوییچ طبقه دوم و سوم ، سوییچ طبقه سوم و روتر را از نوع ترانک قرار می‌دهیم .

سوییچ طبقه ۱

switch(config) interface fastethernet 0/1
switch(config-if) switchport mode access
switch(config-if) switchport access vlan 10
switch(config-if) switchport voice vlan 30
switch(config-if) interface fastethernet 0/2
switch(config-if) switchport mode trunk

سوییچ طبقه ۲

switch(config) interface fastethernet 0/1
switch(config-if) switchport mode access
switch(config-if) switchport access vlan 20
switch(config-if) switchport voice vlan 30
switch(config-if) interface fastethernet 0/2
switch(config-if) switchport mode trunk

سوییچ طبقه ۳

switch(config) interface fastethernet 0/3
switch(config-if) switchport mode trunk

حال پورت روتر را روشن نموده و IVR یا Inter VLAN Routing را روی آن پیاده‌سازی می‌کنیم . ( Inter VLAN Routing یکی از مباحث دوره‌ی CCNA R&S می‌باشد . همانطور که می‌دانید به صورت پیش‌فرض هیچ ارتباطی بین VLAN‌های مختلف وجود ندارد مگر این که Inter VLAN Routing پیاده‌سازی شده باشد . به کمک این قابلیت می‌توان توسط روتر ترافیک VLANهای مختلف را به یکدیگر ارسال نمود . اگر به کامند‌های ذیل دقت کنید متوجه می‌شوید که ابتدا وارد Sub interfaceها می‌شویم و پس از فعالسازی ۱q. روی پورت ، یک IP نیز به آن اختصاص می‌دهیم . )

روی روتر

Router> enable
Router# configure
Router(config)# interface fastEthernet 0/0
Router(config-if)# no shutdown
Router(config-if)# exit
Router(config)# int fastEthernet 0/0.10
Router(config-subif)# encapsulation dot1Q 10
Router(config-subif)# ip address 192.168.10.1 255.255.255.0
Router(config-subif)# int fastEthernet 0/0.20
Router(config-subif)# encapsulation dot1Q 20
Router(config-subif)# ip address 192.168.20.1 255.255.255.0
Router(config-subif)# int fastEthernet 0/0.30
Router(config-subif)# encapsulation dot1Q 30
Router(config-subif)# ip address 192.168.30.1 255.255.255.0

حال نوبت به یکی از مهم‌ترین قدم‌های راه اندازی CME یعنی DHCP می‌رسد . خدمات voip در این بخش می‌خواهیم روی روتر طبقه‌ی سوم سرویس DHCP را راه‌اندازی نماییم . همانطور که مشاهده می‌کنید برای تلفن‌ها آدرس TFTP سرور با Option 150 را نیز معرفی کرده‌ایم .

روی روتر

Router(config)# ip dhcp pool f1-data
Router(dhcp-config)# network 192.168.10.0 255.255.255.0
Router(dhcp-config)# default-router 192.168.10.1
Router(config)# ip dhcp pool f2-data
Router(dhcp-config)# network 192.168.20.0 255.255.255.0
Router(dhcp-config)# default-router 192.168.20.1
Router(config)# ip dhcp pool voice
Router(dhcp-config)# network 192.168.30.0 255.255.255.0
Router(dhcp-config)# default-router 192.168.30.1
Router(dhcp-config)# option 150 ip 192.168.30.1

پس از طی کردن مراحل فوق به هر یک از تجهیزات یک IP اختصاص داده می‌شود ( ۱۹۲٫۱۶۸٫۱۰٫۲ به PC طبقه اول و ۱۹۲٫۱۶۸٫۲۰٫۲ به PC طبقه دوم اختصاص داده شده است ) . همانطور که در تصویر ذیل می‌بینید کامپیوتر‌ها نیز به سادگی می‌توانند یکدیگر را پینگ کنند .

قدم دوم ، راه اندازی CME

قبل از این که کامند‌ها را بررسی کنیم به دو تعریف ذیل دقت کنید :

1. Ephone-dn : به طور خلاصه و ساده ، یک داخلی‌ است که برای تلفن‌ها تعریف می‌کنیم و برای آن یک شماره‌ی داخلی نیز انتخاب می‌کنیم . Ephone-dnها می‌توانند Single یا Dual باشد که اولی فقط یک تماس را پردازش می‌کند ولی حالت دوم می‌تواند سرویس پشت‌خطی یا کنفرانس تماس را نیز پشتیبانی نماید .
2. Ephone : منظور تلفنی است که به صورت فیزیکی استفاده می‌کنیم .

در سناریویی که در حال انجام آن هستیم از روتر ۲۸۱۱ سیسکو برای راه اندازی CME استفاده شده است . برای راه اندازی مرکز تلفن CME و رجیستر شدن تلفن‌ها باید کامند‌های ذیل را روی روتر وارد نماییم .

روی روتر

Router(config)# telephony-service
Router(config-telephony)# ip source-address 192.168.30.1 port 2000
Router(config-telephony)# max-ephones 10
Router(config-telephony)# max-dn 10
Router(config-telephony)# auto assign 1 to 10
Router(config-telephony)# auto-reg-ephone
Router(config-telephony)# create cnf-files

توضیح کامند‌ها :

1. ابتدا وارد تلفنی سرویس شده‌ایم .
2. آدرس مرکز تلفن و پورت را مشخص می‌کنیم .
3. ماکزیمم تعداد تلفن‌ها را مشخص می‌کنیم .
4. ماکزیمم تعداد داخلی‌ها را مشخص می‌کنیم .
5. تعیین می‌کنیم که داخلی ۱ تا ۱۰ به صورت خودکار به تلفن‌ها اختصاص داده شود .
6. تعیین می‌کنیم که تلفن‌ها به صورت خودکار شناسایی شوند . ( در غیر این صورت باید تک به تک به تنظیمات تلفن‌ها در روتر رفته و مک آدرس آن‌ها را ثبت کنیم . )
7. درخواست ساخت فایل کانفیگ در سرور را ارسال می‌کنیم .

در آخر باید برای هر یک از Ephone-dnها یک شماره داخلی تعیین نماییم .

روی روتر

Router(config)# ephone-dn 1
Router(config-ephone-dn)# number 1000
Router(config-ephone-dn)# ephone-dn 2
Router(config-ephone-dn)# number 2000
….

حال همانطور که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید . با گرفتن شماره داخلی تلفن طبقه‌ی دیگر ، تلفن شروع به زنگ خوردن می‌کند .

سناریو‌ی عملی راه‌اندازی مرکز تلفن CME در همین نقطه به پایان می‌رسد . بدیهی است که سناریوی فوق یک مثالی کوچک از امکانات و قابلیت‌های تجهیزات سیسکو می‌باشد و علاقه‌مندان به یادگیری باید برای آشنایی هر چه بیشتر با مراکز تلفنی سیسکو سناریو‌های متعدد راه‌اندازی کرده و حالت‌های گوناگون آن را آزمایش و بررسی نمایند .

در صورت وجود هرگونه مشکل یا ابهام در مورد مقاله‌ی فوق می‌توانید از طریق بخش دیدگاه‌ها با کارشناس سیسکو گروه ویپینگ در ارتباط باشید .